∆ημιουργική δυνατότητα είναι η ξεχωριστή ικανότητα του ατόμου στο να γίνει μοναδικός και ξεχωριστός άνθρωπος. Ο «εαυτός» είναι το κεντρικό σημείο εστίασης και παραμένει τέτοιο κατά τη διάρκεια της διαδικασίας δημιουργίας. Το παιδί έχει τη δημιουργική δυνατότητα και είναι προικισμένο με δημιουργικές ικανότητες σε διάφορα επίπεδα. Ο βαθμός, όμως, στον οποίο η δημιουργικότητα είναι δυνατό να υποκινηθεί και να αναπτυχθεί εξαρτάται από τις εμπειρίες στις οποίες το άτομο έχει εκτεθεί και από τις ευκαιρίες που του δίνονται για έκφραση.

    Αν δοθούν τα κατάλληλα ερεθίσματα στα παιδιά να απελευθερώσουν τις δημιουργικές τους ικανότητες θα συμβάλλει θετικά σε έναν πιο ολοκληρωμένο και ποιοτικό τρόπο ζωής. Μέσα από τις δημιουργικές εκφάνσεις των παιδιών μπορούν τα ίδια να ανακαλύψουν τις νέες τους δυνατότητες, να κάνουν νέες σχέσεις, να πειραματίζονται, να σέβονται τον εαυτό τους και τους άλλους, να κάνουν τις επιλογές τους ή ακόμα και να διακινδυνεύουν χωρίς να ξέρουν το αποτέλεσμα. Ιδιαίτερα έχει τονισθεί η ηθοκοινωνική σημασία των συλλογικών δραστηριοτήτων του παιδιού. Η συμμετοχή του σ’ αυτές του προσφέρει βαθιά ικανοποίηση και υποβοηθά σημαντικά την κοινωνική του ανάπτυξη. Έχει λεχθεί πολύ σωστά ότι η τέχνη είναι μια γλώσσα πανανθρώπινη, που ενώνει και συναδελφώνει. Η καλλιέργεια της ευαισθησίας του παιδιού απέναντι στην ομορφιά, την τάξη και την αρμονία, στοιχεία απαραίτητα σε κάθε μορφή τέχνης και η ανάπτυξη της αισθητικής κρίσης του συμβάλλουν στην υιοθέτηση από το παιδί θετικών στάσεων απέναντι στον άνθρωπο και τη ζωή γενικότερα. Προβάλλει επίσης τον εσωτερικό του κόσμο, τον προσωπικό του προβληματισμό και εκτονώνεται ψυχικά.

    Η δημιουργική έκφραση του κάθε παιδιού βρίσκεται στον πειραματισμό. Μέσα από αυτόν κάνει πράγματα για πρώτη φορά με τον δικό του κάθε φορά διαφορετικό τρόπο. Για τα παιδιά ο πειραματισμός και η δημιουργική τους έκφραση είναι κάτι συναρπαστικό. Τους προκαλεί ενθουσιασμό και ανυπομονησία διότι δεν γνωρίζουν από πριν το αποτέλεσμα.

    Χαρακτηριστικό των ενεργειών τους είναι η πρωτοτυπία. Θα μπορούσε δηλαδή κανείς να πει ότι η δημιουργική αυτή τους πλευρά σε κάθε τους δραστηριότητα είναι η μοναδικότητα της εμπειρίας τη δεδομένη στιγμή. Στη δημιουργική έκφραση του παιδιού δεν έχει σημασία το αποτέλεσμα της δημιουργικής διαδικασίας αλλά αυτό που συμβαίνει στο παιδί την δεδομένη στιγμή.

    Συνεχίζεται...

Από την πτυχιακή εργασία της Μαρίνας Ματσίγκου:
«Η μουσική Εκπαίδευση στο ∆ημοτικό Σχολείο»